Niby stan równowagi chwiejnej. A jednak błąd zasadniczy.

Poziom udawania może być różnicowany, więc równowaga (sprawiedliwość) jest iluzoryczna. Ale jeśli ktoś myśli, że ci co płacą dają pieniądze ze swojej kieszeni, popełniają zasadniczy błąd - środki finansowe przychodzą z zewnątrz organizacji. Myślenie o udawaniu pracy/płacy oznacza, że tego ważnego aspektu sobie nie uświadamiamy. Że nie jest ważny faktyczny płatnik i klient, a my prowadzimy sobie jałowe walki wewnątrzorganizacyjne.